Гульні для хлопчыкаў вайнушкі онлайн

У асоба можа прыляцець ўсякае. Каму куля, а каму і сняжок, каму страла, а каму і чаравік сяржанта міліцыі, ды прама з нагой. Жыццё поўная гвалту на ўсіх яе этапах, так што без палётаў прадметаў у твар і іншыя часткі цела - ніяк. Прытым стартавай кропкай траекторыі руху паскоранага прадмет у большасці выпадкаў з'яўляецца чыя-то рука. Толькі вось адкуль у людзей столькі агрэсіі? Не варта разважаць пра жывёльнай сутнасці чалавека - шматмільённая аўдыторыя рэтранслятара « Бог ФМ » можа пакрыўдзіцца. Тым больш, што нам важная не тэорыя і гістарычны аспект, а самая суровая рэчаіснасць. Сёння, напрыклад, асноўным фактарам вайны могуць стаць не нейкія гармоны або гены. Сённяшні раздражняльнік намба ван - шэф. Не важна, прэзідэнт або начбригады будаўнікоў. Галоўнае тут тое, што пазіцыя вышэйстаячага стала жаданым месцам для многіх. Прытым рэальных кіраўнікоў вельмі мала, у асноўным наверсе самадур і садысты паганыя... Вось і шалее народ - хто на Саныча - брыгадзіра, а хто на Коляна з Віцькам, ды на Вову з Дзімам, якія з месцаў лепей будоўлі будуць. А ні тым, ні тым не тое што кулю ў лоб запусціць, проста ў твар ўрэзаць нельга ад душы. Эх, а куды ж злосць, злобушку - то падзець? У саветаў вось былі гульні для хлопчыкаў вайнушкі - ні табе правілаў, ні кантролю. Хочаш - ганяй і хавайся, а хочаш - у дыню суседу. А цяпер што? Усё ў кампутары. Толькі вось эльфаў біць адно, а старэйшага мэнэджэра, родненькая, - іншае. Прыемней ж наколькі - жывому гада, ды паміж вачэй, ды кулачищем простым, планктоновским! Але нельга, хоць ты звольніся і ад крэдытаў адмоўся. А хочацца - сіл проста не было! Вось і назапашваецца злосць і агрэсія, прытым не ў аднаго, а ва ўсіх. Вялікі шэф, той, што самы вялікі ў нашым заапарку, ён жа ўвогуле ні да чорта! Ну як на яго не злавацца? А потым пытаюцца нас, простых працаўнікоў, якога мы злуемся. Эх, ды эх... Застаецца адно - гульні ў інтэрнэце перабіраць. Добра, хоць не адабралі сетку яшчэ, ды злавацца ў ёй не забаранілі. Сядзіш, радуешся - Фрагай набіў, левела ўзяў. Або вось гуляць у вайнушкі онлайн пачынаеш. Усе амаль як у дзяцінстве - вадамёты, рагаткі, снежкі і іншыя справы. Толькі на кампутары, ляпота. Не тое што усюдыісныя драконы з эльфамі ва ўсякіх там ММО. Вось і на гэтай старонцы цацак войнушек як раз шмат. Так злосць адпускае - аж лягчэй становіцца. Гуляеш, а галоўнае, бясплатна жа, як нашы ўсе любяць. Чаго яшчэ жадаць ад сайта з гульнямі? Толькі вось усю злосць нікуды не дзенеш, злуюць бо далей і далей, окаянные. А вось чаму? Таму што Шэфама нашым самым вялікім гуляць некалі, напэўна...