Гульні Чырвоная шапачка стануць выдатным времяпровожденіем вольнага часу не толькі для дарослых, але і для дзяцей. Гульня дае магчымасць падарожнічаць па чароўнаму свеце, сусвету папулярнай і знаёмай нам усім з дзяцінства казкі. Бясплатныя гульні Чырвоная шапачка прапануюць нам самы разнастайны функцыянал: вы можаце паспрабаваць сябе ў гульнях розных жанраў на адну і тую ж, выдатна ўсім знаёмую, тэматыку. На нашым сайце можна гуляць у Чырвоны капялюшык бясплатна гульні. Яны дазволяць акунуцца ў тое пачуццё, якое адчувалі, слухаючы гэтую гісторыю ў дзяцінстве. Такія чыстыя эмоцыі, якія адчувае дзіця, спачуваючы і суперажываючы галоўнай гераіні, вельмі складана сустрэць ў дарослым жыцці чалавека. У Гульні Чырвоная шапачка гуляць будзе цікава не толькі ў звыклую для нас сюжэтную лінію: існуюць варыянты сюжэту з самым разнастайным развіццём. Магчыма, вам спадабаецца стварыць уласны канец для папулярнай дзіцячай казкі, асабіста стаць яе галоўным героем і творцам!
«Чырвоная шапачка» з'яўляецца народнай еўрапейскай казкай, сюжэт якой распавядае чытачу аб маленькай дзяўчынцы, Сустрэўся шэрага ваўка. Першую літаратурную апрацоўку народнай казкі здзейсніў Шарль Перо, а да звыклага для нас усіх ўвазе яе прывялі браты Грым.
Варта адзначыць, што сюжэт пра дзяўчынку, якая самастойна адправілася ў небяспечнае лясная падарожжа, быў папулярны на тэрыторыі Італіі і Францыі, пачынаючы з Сярэдніх стагоддзяў. Пачынаючы з 14 стагоддзя, гісторыя карысталася асаблівай папулярнасцю ў лясной мясцовасці альпійскага перадгор'і. Некаторыя гісторыкі схільныя лічыць, што казку злажылі ў Ціролі, і менавіта адтуль яна разышлася па ўсім свеце. Тым не менш, прамых доказаў такое сцвярджэнне не мае. Перадаючыся з вуснаў у вусны сюжэт вар'іраваўся, хоць і захоўваў пэўную лінію. Што тычыцца дэталяў, то яны мяняліся так, як таго хацеў апавядальнік, часцей за ўсё вар'іравалася ўтрыманне кошыкі, якую несла Чырвоная шапачка. На поўдні Францыі людзі былі ўпэўненыя ў тым, што гераіня несла бабулі гарнушак масла і піражок, у Швейцарыі дзяўчынка несла галоўку маладога сыру, а ў паўночнай Італіі дзяўчына несла ў сваёй кошыку свежую рыбу.
У большасці фальклорных гісторый сюжэт казкі заканчваўся на тым, што воўк з'ядаў дзяўчынку пасля здзіўленага пытання, выкліканага вялікім памерам зубоў. Упершыню паспрабаваў апрацаваць народны сюжэт і прыўнесці ў гісторыю маральнасці Шарль Перо. Аўтар прыбраў усе непрыемныя моманты, вывеў з сюжэту персанаж-котку і момант гібелі дзяўчынкі. Але замяніў ён гэта ўсё - парушэннем дзяўчынкай правілаў прыстойнасці разам з ваўком. Натацыю заключалася ў маралі ў канцы казкі: маладым дзяўчатам належыла баяцца спакушальнікаў бо многія з іх хавалі воўчыя абліччы пад чалавечымі. Той варыянт гісторыі пра Чырвонага Каптурка, які вядомы нам сёння быў запісаны на паперы праз сто гадоў пасля смерці Перо. Але самай распаўсюджанай і папулярнай казку зрабілі браты Грым.
Што дадалі ў сюжэт браты Грым?
- Казцы быў створаны шчаслівы канец: дрывасекі якія праходзілі побач з хацінай бабулі пачулі шум, прыбеглі і забілі ваўка;
- Вярнуўся элемент гібелі бабулі і дзяўчынкі;